Podeszwa w butach górskich. Na co zwrócić uwagę?

Wysokość cholewki, waga, materiał użyty do produkcji, przeszycia i łączenia, wodoodporność – przy wyborze butów górskich kierujemy się analizą wielu cech. W natłoku mniej lub bardziej przydatnych informacji zamieszczanych przez producentów nie można jednak zapomnieć o jednej z najbardziej istotnych kwestii, którymi wyróżniają się buty Salomon trekkingowe, a także modele innych firm. Jest nią podeszwa oraz jej właściwości – warto przyjrzeć się im z bliska.

Odpowiedni bieżnik

Buty górskie Salomon oraz innych wiodących marek mają solidne i starannie wykonane podeszwy. W końcu w czasie wędrówek po błotnistych lub kamienistych szlakach to właśnie ta część buta jest najbardziej narażona na zniszczenie. Ma bezpośredni kontakt z podłożem, odpowiada więc zarówno za bezpieczeństwo, przyczepność, jak i komfort chodzenia. To ona również najbardziej niszczy się wraz z regularnym użytkowaniem.

Przyczepność w największym stopniu jest uzależniona od bieżnika, czyli części podeszwy, która znajduje się na samym spodzie buta. Jego grubość i faktura powinna być dostosowana od terenu, po jakim zamierzamy się poruszać. Inaczej wygląda więc, kiedy naszym celem są buty Salomon damskie do chodzenia po asfalcie, a inaczej, gdy planujemy podróż skalistymi ścieżkami.

Bieżnik wykonuje się z gumy, która powinna odznaczać się dużą przyczepnością. W przypadku butów do chodzenia po górach najważniejsza jest przednia i tylna część podeszwy. Generalna zasada mówi, że im grubsza i bardziej rozbudowana, tym lepsza przyczepność i większy komfort chodzenia. Nie można jednak z tym przesadzać. Odpowiednio wyprofilowany spód wspomaga na podejściach, ale również w czasie zejścia z góry. Najbardziej agresywnym bieżnikiem wyróżniają się buty trekkingowe przeznaczone na błotniste tereny.

Im twardsza podeszwa, tym lepsza?

W dobieraniu odpowiednich butów ważna jest również twardość podeszwy. W modelach wielu firm jest ona określana literami alfabetu – od A do D:

• podeszwa A: codzienne, miękkie obuwie przeznaczone do spacerów po niezbyt wymagającym terenie, na przykład w parku;
• podeszwa AB: nieco twardsza, przeznaczona na dobrze utrzymane szlaki;
• podeszwa B: najbardziej uniwersalne buty trekkingowe, nadają się na górskie szlaki, także w niższych partiach Tatr;
• podeszwa BC: buty odpowiednie do wymagających wycieczek po skalistych szlakach, na przykład tatrzańskiej Orlej Perci, poprawiające komfort chodzenia po kamieniach i skałach;
• podeszwa C: twarde buty, do których bez problemu przypniemy raki półautomatyczne; można ich używać na lodowcach, a także w czasie wspinaczki w terenach, gdzie nie ma wytyczonych szlaków;
• podeszwa D: bardzo twarde buty, odpowiednie do noszenia raków automatycznych; przeznaczone na najtrudniejsze trasy w ekstremalnych warunkach oraz wspinaczkę lodową.

Turyści, którzy często podróżują po Beskidach czy Bieszczadach, ale od czasu do czasu atakują tatrzańskie szczyty, powinni więc szukać butów z podeszwą oznaczoną literą B. Obuwie z podeszwą BC jest dedykowane tym, którzy upodobali sobie wycieczki po skalistych graniach Tatr Wysokich czy wspinaczkę w Alpach. Zbyt twarda podeszwa może bowiem skutecznie utrudnić nam wędrówkę na mniej wymagających szlakach, gdzie w cenie jest elastyczność.

Śródpodeszwa i podeszwa wewnętrzna

Ostatnimi parametrami, na które warto zwrócić uwagę, są śródpodeszwa i podeszwa wewnętrzna. W tej pierwszej znajduje się warstwa odpowiadająca za amortyzację buta. Warto więc przed zakupem doczytać, z czego została wykonana – najpopularniejsze tworzywa to pianki oraz poliuretan.

Podeszwa wewnętrzna to natomiast strefa buta, z którą bezpośrednio styka się nasza stopa. Powinna zapewniać nam komfort i wygodę stawiania kroków. Nie ma co liczyć na to, że nasza stopa się do niej przyzwyczai, dlatego już w sklepie warto przymierzyć but i wybrać jedynie taki typ podeszwy wewnętrznej, który będzie dla nas wygodny. Czasami ten element jest wzbogacony wkładką, która jeszcze usztywnia podeszwę.