Buty trekkingowe na lato i zimę – najważniejsze różnice

Prawdziwi miłośnicy terenowych wypraw nie zważają na pogodę ani porę roku. Deszcz czy wiatr, mróz czy śnieg – każde warunki są dobre, by obcować z naturą i podziwiać piękne widoki. Pomagają w tym oczywiście odpowiednio dobrane buty. Obuwie trekkingowe przeznaczone do zimowych wycieczek ma bowiem kilka cech, którymi odróżnia się od letnich butów na terenowe wyprawy. Przedstawiamy najważniejsze różnice, które dzielą obie grupy.

Cholewka na lato i zimę

Kształt i rozmiar cholewki czasami już na pierwszy rzut oka pozwalają na określenie przeznaczenia danego obuwia. To także kryterium, które decyduje o przydatności butów do letnich i zimowych wycieczek. Planując wyprawę terenową czy górską latem, możemy wybierać wśród modeli zarówno z niską, jak i wysoką cholewką – i ta niska wcale nie oznacza, że buty są przeznaczone dla “niedzielnego” turysty.

Cholewka w butach trekkingowych na lato

Niska cholewka zapewnia lepszą wentylację stopy, która mniej się męczy, ale dzięki właściwemu usztywnieniu pięty zmniejsza także ryzyko skręceń stawu skokowego. W butach turystycznych stabilizacja pięty jest obowiązkowa niezależnie od pory roku. Także w lecie jest się na czym poślizgnąć w górach — kamienie, mech, błoto po letnim deszczyku…

W niskich butach na lato można też szukać przeszyć i wstawek, które dają stopie dodatkowy oddech. Z tego względu, właśnie buty z niską cholewką są chętniej wybierane przez turystów wędrujących w ciepłe pory roku.

Co do ocieplenia — jak łatwo się domyślić, w butach trekkingowych na lato praktycznie go nie ma. Środek jest tylko wypełniony miękkim poszyciem, bez dodatkowych warstw trzymających ciepło.

Cholewka w butach turystycznych na zimę

W butach zimowych dodatkowych oddychających rozwiązań nie będzie. Przy temperaturze w zimowych górach ostatnie, czego potrzeba turyście, to siateczki wentylujące. Obowiązkowo znajdziemy tam za to wysoką cholewkę, w sam raz na śnieżne trasy.

Przemierzanie szlaków pokrytych śniegiem w niskich butach wiązałoby się bowiem z ryzykiem, że śnieg wsypie się do buta od góry. Nie pomaga w tym nawet stosowanie stuptutów: kiedy założymy je na niskie buty, na dole i tak tworzy się zwykle szczelina, przez którą śnieg może się dostać do środka. Cholewkę trzeba mocno, szczelnie zawiązać, a wycieczka obędzie się bez przemoczenia wnętrza buta.

Wysoka zapewnia także ochronę przed urazami mechanicznymi, na które jest narażony turysta brodzący w śniegu. Pod warstwą puchu trudniej dojrzeć kamienie, pniaki i inne zagrożenia.

Wysoka cholewka przydaje się także przy przypinaniu raków, bez których nie ma co się wybierać zimą na wyżej położone trasy. Przypięcie ich do niskich butów będzie wiązać się z dyskomfortem, z wysokimi nie będzie takiego problemu.

Poziom ocieplenia w butach trekkingowych na zimę zadowoli nawet największego zmarzlaka. Zawsze możesz dodatkowo dołożyć do butów ciepłe skarpety, ale w prawdziwie zimowych trekach nie będzie to konieczne.

Podeszwa na zimę i lato

W przypadku podeszwy zarówno latem, jak i zimą najważniejsza jest przyczepność. Dlatego bez względu na porę roku warto stawiać na buty trekkingowe Salomon, w których ten element jest wykonany z dobrej jakości gumy – mieszanki Contagrip. Mimo wszystko również na tym polu odnajdziemy niewielkie różnice pomiędzy obuwiem przeznaczonym na poszczególne pory roku.

Buty do terenowych wypraw na lato mogą posiadać nieco mniej agresywny bieżnik. Turyści w lecie miewają oczywiście do czynienia z błotnistymi odcinkami po deszczu, ale rzadko pchają się w nie z konieczności i na długo. Trudny odcinek przemierzają wolniej, więc glebogryzarki nie są niezbędne (tutaj buty trekkingowe mocno się róznią od butów do biegania w terenie). W poszukiwaniu wygody można też postawić na obuwie z bardziej miękką podeszwą, choć oczywiście na skalistych szlakach przyda się ta twardsza.

Zimą takich kompromisów nie ma — bieżnik musi być agresywny, a podeszwa sztywna. Błotnisty śnieg i podstępny lód skryty pod puchem czyha na każdym rogu. Ten drugi wymóg jest związany z możliwością zaopatrzenia obuwia w raki – do tego potrzeba sztywnej podeszwy.

Wodoodporność treków na lato i zimę

Przy opisie cholewki w butach trekkingowych przeznaczonych do letnich wojaży wspomnieliśmy, że mogą posiadać tak zwane wstawki wentylacyjne. Oznacza to tyle, że niektóre modele przeznaczone do podróżowania latem nie są wodoodporne. Wśród egzemplarzy obecnych w sklepach znajdziemy więc sporo letnich butów bez membrany, która zapobiega przemakaniu.

Niektórzy producenci decydują się na trwałą impregnację DWR lub membranę Gore-Tex także w letnich modelach. Trzeba jednak mieć na uwadze, że wodoodporność zmniejsza oddychalność, a ta jest na wagę złota zwłaszcza w upalne dni.

Dobierając buty zimowe, bez membrany się nie obejdzie. Odporność na wodę w czasie wędrówek w śniegu jest kluczowa, byś nie przemoczył stóp jeszcze na pierwszym kilometrze. Za wodoodporność płaci się tutaj kosztem oddychalności, ale jeśli postawisz na obuwie turystyczne od solidnego producenta, nie będzie Ci to sprawiało większego problemu dzięki technicznym materiałom.

Niestety, jeszcze się taki nie narodził, który połączyłby maksymalną oddychalność z wodoodpornością (na szczęście, patrząc na postęp w technologiach obuwniczych, to kwestia czasu). Dla pewności, że obuwie będzie maksymalnie wygodne pod tym kątem, trzeba pozostać przy obuwiu turystycznym, od producentów, którzy po prostu wiedzą, jak takie buty robić. Tak jak miliony turystów, polecamy obuwie od Salomon, kupione u oficjalnego dystrybutora (podróbek na rynku nie brakuje). W Polsce takim dystrybutorem jest sklep Megaoutdoor — tutaj znajdziesz oryginalny, salomonowy ekwipunek na cztery pory roku: https://megaoutdoor.pl/

Buty na lato i zimę w jednym?

Z powyższych różnic widać, że turyści, którzy zamierzają przemierzać szlaki o różnych porach roku, powinni zaopatrzyć się w co najmniej dwie pary butów. Lżejsze, z niską cholewką i nieco bardziej miękką piętą, świetnie sprawdzą się latem. Wysokie, bardziej twarde i masywne, dobrze spiszą się natomiast wśród śniegu, w niskiej temperaturze.

Jest trzecie rozwiązanie — buty uniwersalne, które będą się nadawać zarówno do podróżowania latem, jak i zimą? Można spróbować, ale trzeba zdawać sobie sprawę, że będzie to trochę droga na skróty. Na rynku można znaleźć buty z wysoką cholewką i dość twardą podeszwą, które są wodoodporne, ale lekkie i w miarę przewiewne. Cholewka jest na tyle cienka, by nie dusiła stopy. Zimą przypniemy do nich raki, a latem nie będą nam zanadto ciążyć ani męczyć stopy w czasie marszu. W całorocznych butach z ocieplenia trzeba zrezygnować — zimą założysz grubą skarpetę.

Jeśli koniecznie chcesz mieć tylko jedne buty, trzeba będzie iść na kompromis i czasem zacisnąć zęby. Polecamy to rozwiązanie niedzielnym turystom, którzy nie chodzą na wiekopomne, całodzienne wyprawy wymagające maksymalnego komfortu. Na wycieczkę łatwymi szlakami, całoroczne buty będą w porządku… ale na trekkingu pełną gębą, da się o wiele lepiej.

Buty trekkingowe na lato i zimę mają kilka istotnych różnic, które dają o sobie znać na trasie. Z tego względu, najlepszym rozwiązaniem dla zaawansowanych turystów jest posiadanie przynajmniej dwóch par. Ci, którzy w góry chodzą rekreacyjnie, mogą zdecydować się na uniwersalne treki całoroczne.

Zwróć uwagę na markę, której buty zamierzasz zakupić. W sprzęcie turystycznym logo ma bardzo duże znaczenie. Producenci doświadczeni, posiadający własne technologie i uznanie w sportowym świecie, to zawsze dobry wybór — bezpieczny i wygodny.